ภาษากับความงาม: การสื่อสารที่ดีมีประโยชน์อย่างยิ่ง
นอกจากภาษาแต่ละภาษาจะบ่งบอก ความเป็นมาของชนชาติ บ่งบอกวัฒนธรรม คติธรรม การกินการอยู่ การดำเนินชีวิตของแต่ละชนชาติแล้วนั้น สิ่งหนึ่งในภาษาแต่ละภาษานั้นยังคงมีอยู่และมิอาจละเลยได้ นั่นคือ ความงดงามของภาษา ทุกๆภาษามีเอกลักษณ์ของตนเอง ไม่ได้กล่าวถึงเฉพาะการเขียนที่แตกต่างกันเท่านั้น แต่การใช้ภาษา การออกเสียงให้ถูกอักขระ การออกเสียง การพูดให้ชัดเจน สื่อได้ตรงกับที่ต้องการ จะทำให้ผู้ฟังเข้าใจ เพราะผู้ส่งสารสื่อได้ชัดจัดเจนและตรงประเด็นกับที่ผู้ส่งสารต้องการ
โดยทั้งนี้การใช้ภาษาแต่ละภาษามีความเป็นเอกลักษณ์ของตนเอง มีระดับของภาษาที่ใช้สื่อสาร เช่น การสื่อสารระหว่างเพื่อน ระหว่างเจ้านาย ? ลูกน้อง หรือระดับหัวหน้า ผู้บริหาร แม้กระทั่งระดับเชื้อพระวงศ์ กับสามัญชน ก็มีความต่างของภาษาที่ใช้ แต่กระนั้นก็ตามทุกภาษามีความสวยงามในตัวเอง เสียงที่เปล่งออกมาของแต่ละภาษามีระดับเสียง สูง กลางต่ำ และสามัญ บางภาษานั้นระดับของเสียงที่ออกมาสูง กลาง ต่ำ หรือสามัญของคำนั้น อาจให้ความแตกต่างทางความหมายได้มากมาย เช่น ภาษาไทย คำว่า บาน กับ บ้าน ถ้าออกเสียงต่างกัน ความหมายก็ต่างกัน และอีกมากมายหลายคำ นอกจากนี้ภาษาไทยซึ่งได้ชื่อว่าเป็นหนึ่งในภาษาที่งดงามที่สุดในโลก เพราะมีเสียงสูง เสียงต่ำ เปรียบเสมือนเสียงดนตรี หรือแม้ภาษาฝรั่งเศสก็เช่นกัน เป็นภาษาที่ไพเราะ เพราะพริ้ง และภาษาที่งดงามอีกหนึ่งภาษาเป็นภาษาที่มีการใช้มากที่สุดในโลก คือ ภาษาอังกฤษ เป็นภาษากลางที่ใช้สื่อสารกันอย่างกว้างขวางมาเป็นเวลายาวนานและหลายๆประเทศในโลกนี้ ใช้ภาษาอังกฤษเป็นภาษากลาง เป็นภาษาราชการ แม้ว่าภาษาอังกฤษไม่ได้ถือกำเนิดจากประเทศของตน และในประเทศของตนก็มีความหลากหลายทางภาษาเป็นจำนวนมาก แต่ประเทศนั้นก็ใช้ภาษาอังกฤษอย่างเป็นทางการมาเป็นเวลาช้านาน เช่น ประเทศอินเดีย ประเทศสิงคโปร์ และอีกหลายประเทศในโลก การที่มนุษย์เรามีความสามารถทางภาษา กระทั่งสามารถสื่อสารได้ดี ใช้ได้คล่อง ถือเป็นความได้เปรียบของบุคคลนั้นๆ ดังนั้นจึงเห็นได้ว่าการใช้ภาษานั้นมีความสำคัญอย่างยิ่ง ไม่ว่าภาษาใดๆ ก็ตามล้วนก่อประโยชน์กับผู้ใช้ทั้งสิ้น โดยเฉพาะการใช้ให้ถูกต้องทั้งการพูด การอ่าน และการเขียน และเพราะภาษาทำให้เห็นถึงความเจริญก้าวหน้าของประเทศได้เป็นอย่างดีจึงควรใช้ให้เป็น ใช้ให้ถูกอักขระวิธีและปฏิบัติเช่นกัน